دستِ کم در افق دانایی من، هرمنوتیک مدرن میانة نسبی گری رادیکال و خردباوری افراطیست؛ منطق مکالمه – به زعمِ من – راهگشاست: میگویم تا بشنوند؛ میشنوم آنگاه که میگویند و در این میان راهی جستجو میکنم برای نزدیکی اذهان و درک دیگری. من کیستم!؟
من کیستم!؟ "اوبرمانِ" دو سنانکور میگوید:
برای جهان هیچم، اما برای خودم همه چیز.
سلام، ضمن شاد باش فرا رسیدن نوروز و بهار، از بابت تاخیر تو اضافه کردن لینک وبلاگ شما تو لیست وبلاگ های به روز شده واقعاً عذر میخوام و امیدوارم من رو ببخشید؛ دلیل اصلی این تاخیر مسافرت شش هفته یی من به وطن عزیزمون بود و متأسفانه محدودیت زمانی که داشتم مانع از رسیدگی به این مسئله میشد. ممنونم که لینک رو اضافه کردید و امیدوارم خوانندگان زیادی از طریق این سایت با نوشته های شما آشنا بشند. باز هم از شما عذر میخوام و براتون آرزو موفقیت در تمام مراحل زندگیتون دارم. شاد باشید
اگر یکی برای خودش هیچ باشه و برای جهان همه چیز آنگاه...
سلام آقا رضا... خیلی ممنون... آره دیگه ... بد شانسی بود.. ایشالله برای شما پیش نیاد... راستی.. وبلاگت خیلی سنگینه ... هم از نظر فلسفی ... هم از نظر پهنای باند....!
سلام خوشحالم که شادی!!!!!! راستی این قالبت یه جورایی سنگینه دیر میبازه
سلام دوست عزیز ممنونم که سر زدی وبلاگ خوبی داری
که چی حالا مطلب اینو اونی می دزدی می زاری اینجا؟ بعد هم می آی می نویسی سر بزنید؟ آدم باش!
... جان برای همه کامنت کپی نکن. مطلب رو بخون شاید چیزی یاد بگیری. زیبا یارت